با سلام خدمت همراهان همیشگی وبسایت رز گیمرز ، در‌ این مقاله به بررسی جدید ترین اثر استودیوی تازه کار hanger 13 می پردازیم .عنوان مافیا تریلوژی همزمان با معرفی نسخه ی ریمیک مافیا یک معرفی شد و همراه با همان بازی عرضه شد ، ما‌ در این مقاله به بررسی این خواهیم پرداخت که آیا این سگانه همان چیزی شد که طرفداران پر و پا قرص سری مافیا انتظارش را داشت یا با یک جمع بندی ساده طرفیم .

 

جهت دقت و ظرافت هر چه تمام تر ، هر یک از سه عنوان را به طور جداگانه بررسی و در نهایت جمع بندی خواهیم کرد :

 

نقد و بررسی بازی Mafia III : Definitive Edition

 

هنگر 13 به عرضه ی همان نسخه ی اولیه ی مافیا سه فقط با اظافه کردن دو سه تا ماشین و لباس جدید بسنده کرده است ، در ادامه به بررسی این خواهیم پرداخت که آخرین عنوان سه گانه ی مافیا تا چه اندازه توانسته است موفق ظاهر شود .

 

داستان سرایی و شخصیت پردازی

داستان مافیا 3 تا حدودی پیچیده است ، پیچیده نه از آن جهت که مسائل و مفاهیم عمیقی را مورد بررسی قرار می دهد ، بلکه از این جهت که هم از لحاظی بد و هم از لحاظی خوب است . داستان شیوه ی روایت هوشمندانه و خلاقانه و در عین حال پخته ای را برای تعریف قصه ی انتقام لینکلن کلی در پیش میگیرد و به خوبی از عهده ی این کار‌ بر می آید و تا حدودی به ریشه های داستان گویی مافیا 1 نزدیک میشود ولی از طرف دیگر کلیت داستان بازی چیزی جز یک داستان کلیشه ای با تم انتقام نیست ، که اگر تصویر سازی قوی آن از سلسله مراتب ارگان مافیا به زیبایی هر چه تمام تر نبود ، این بازی به نوعی  مثال شکست خورده ی عناوینی میشد که در صدد نشان دادن پوچی انتقام اند .

 

انتقام مبحثی است که  به علت سادگی پردازش داستانی با محوریت آن که امکان کشت و کشتار را هم فراهم آورد ، به عنوان پیرنگ مرکزی تعداد بی شماری از بازی های تاریخ قرار گرفته است ، از سه گانه ی مکس پین گرفته تا گاد او وار و لست او آس دو تا همین مافیا سه و تا حدودی doom . ولی نقطه ی تمایز بین عناوین قوی و ضعیفی که با این تم ساخته شده اند ، بیش از هر چیز روایت و شخصیت پردازی آن هاست ، به گونه ای که اگر دوم نسخه ی شکست خرده ی این نوع عناوین باشد ، لست او آس دو ، نسخه ی پیروز و موفق این دست از بازی هاست .

 

اما مافیا سه در کدام گروه قرار میگیرد ؟ این سوالی است که مقاله ی ما با آن روبرو است و برای پاسخ به آن در ادامه به بررسی بازی از منظر شخصیت پردازی خواهیم پرداخت . شخصیت پردازی این بازی به مانند کلیت و روایت آن و هوش مصنوعی آن ،  تا حدودی متناقض است ، به طوری که پردازش برخی شخصیت ها به قدر لزوم بسیار عالی و مناسب پردازش شده و برخی دیگر صرفا حکم تعدادی چرخ دنده ی بی روح برای پیش برد داستان را دارند .

 

برای مثال بازی با پردازش خوب درگیری ها‌ و سلایق و رفتار سه شخصیت محوری کاساندرا ، توماس  بورک و ویتو اسکالتا شروع میکند ولی به مرور نقش آنها را به عروسک هایی که دور میزگرد مینشینند و خود را شایسته ترین فرد برای اداره ی محدوده ی تصرف شده توسط لینکلن کلی  معرفی میکنند ، تنزل میدهد . در مقابل اما سال مارکانو و افراد خانواده ی مافیایی او همه شخصیت پردازی کاملی نسبت به نقش خود در بازی دارند و حتی شخصیت هایی چون پدر جیمز و جان داناوان نیز از پردازش فوق العاده ای برخوردارند .

 

مافیا سه با داستان پخته ی خود گذری بر مسائل سیاسی و جامعه شناختی و جنایی  ، فضای آن روز آمریکا هم انجام میدهد که از قضا به هر چه ژرف شدن داستان آن می انجامد . البته برخی شخصیت ها نیز چون خود کلی و سمی از پردازش متوسطی بهره میبرند . اما در نهایت مشکل اصلی که گریبان مافیا سه را میگیرد نه شخصیت پردازی ضعیف برخی کاراکتر ها یا کلیت کلیشه ای آن ، که دور شدن هر چه بیشتر آن از ریشه های مافیا یک است .

 

به طوری که طرفداران عاشق نسخه ی اول ، برای تجربه ی عنوانی شبیه به‌ آن بازی هر چه بیشتر نا امید میشوند و باید بیشتر و بیشتر انتظار بکشند . مافیا سه نه در مورد مافیا که در مورد جنگ با مافیا است و همین تا حدود زیادی گروه کثیری از طرفداران از جمله خود من  را نا امید خواهد کرد‌ . در نهایت داستان مافیا سه نه آن قدر بد است که بتوان آن را نکته ای منفی  برای بازی در نظر گرفت و نه آن قدر خوب که بتواند به کیفیت اثر بیفزاید و در نهایت از نظر کیفی در سطح نهایتا خوبی قرار میگیرد .


لینکلن کلی ، شخصیت اصلی بازی

 

سال مارکانو و اعضای خانواده ی مافیایی او

 

ویتو اسکالتا شخصیت اصلی مافیا دو که در کات سین انتهایی مافیا یک معرفی شد ، اینجا هم حضوری کوتاه دارد .

 

توماس بورک و کاساندرا از دیگر متحدان کلی در راه انتقام جویی او هستند .

 

موسیقی و صداگذاری

موسیقی و صداگذاری از آن بخش هاییست که سری مافیا همیشه در آن زمینه ، عملکرد بی نظیری بر جای گذاشته اند ، این مطلب در مورد مافیا سه نیز صدق میکند و از صداگذاری صدای کاراکتر ها گرفته تا صدای اسلحه ها و ماشین ها و عناصر محیط ، همه به بهترین و مناسب ترین شکل خود انجام گرفته اند . موسیقی مافیا سه به معنی واقعی کلمه در اتمسفر آن حضم و جذب میشود و به جذابیت هر چه بیشتر آن می افزاید ، این هم در مورد قطعات آلبوم موسیقی و نوا های محیطی و هم در مورد آهنگ های انتخاب شده برای فضای دهه ی شصتی بازی ، صدق میکند .

 

موسیقی منو و موسیقی پایانی یا صفحه ی لودینگ بازی همگی به خوبی حسی تنش زا و غمناک از فرو رفتن در عمق سیستم کثیف مافیا و تبدیل شدن به همان چیزی که به ستیز با آن برخواسته بودی را که کاملا با داستان بازی سازگاری دارد را القا میکند . بیشتر قطعات موسیقی از کیفیت مناسبی برخوردارند و بعضی از آن ها حتی در دنیای خارج بازی نیز بی شک شنیدنی خواهند بود . در نهایت مافیا سه عملکرد بی عیب و نقص و شایسته ای را در زمینه ی موسیقی و صداگذاری ،  از خود بر جای میگذارد .


صدای جان دادن کاراکتر ها و اثابت سلاح ها به گوشت آن ها فوق العاده طبیعی است


 

صداگذاری کاراکتر ها به خوبی انجام شده است

 

گیم پلی

گیم پلی مافیا سه با دو  نقص اساسی روبروست که از تبدیل شدن آن به بهترین گیم پلی در میان عناوین سری جلوگیری میکند. اولین و مهم ترین مشکل ، طراحی تکراری ، حوصله سر بر و کم تنوع مراحل است ، به طوری که به غیر از مراحل سه ساعت ابتدایی و انتهایی بازی و یکی دو ساعت مراحل دیگر در طول گیم پلی 25 ساعته ی آن در درجه ی هارد ، روال تممی مراحل دیگر بازی به این صورت است که شما وارد منطقه ای از شهر میشوید که توسط یکی از افراد مارکانو اداره میشود.

 

هر منطقه شامل دو کارخانه ، هتل یا مرکز تجاری بزرگ است که توسط دو نفری که رییس منطقه تعیین کرده ، اداره میشوند و هر یک از همین زیر دست ها خود چند کسب و کار کوچک مثل شرتبندی و تولیدی و .... را اداره میکنند که همان ها هم میتواند رئیسی داشته باشند ، وظیفه ی شما این است که بعد ورود به منطقه به اندازه ی لازم به دارایی های یکی از دو زیر دست رییس  صدمه وارد کنید و در نهایت او را بکشید و اداره ی هتل یا کاروخانه ی تحط اداره ی او را به یکی از زیردستان خود واگذار کنید که باید حواستان باشد جانب اعتدال را هم رعایت کنید که داستان بازی تا حدودی به سبک کیج میتواند بر اساس فعالیت های شما تغییر کند ، بعد از آن شما باید خود رئیس آن منطقه را بکشید که معمولا بعد از آن داستان با یک کات سین و بخش روایی مهم و در نهایت  یک مرحله ی متفاوت به پیش هدایت میشود که خود این مراحل هم معمولا کشتن رییس همان رییس است ، البته با خلاقیت بیشتر.

 

در کل سه نفر از اعضای خانواده ی مارکانو هم به عنوان رییس همان رییس ها در بازی حضور دارند که باید به قتل برسند . شما باید سه مرتبه ی کامل همین کار را انجام دهید و هر منطقه ی شهر را به یکی از زیردست های خود بدهید تا در نهایت کل شهر را بگیرید و به مصاف مارکانو بروید و این کار حدود 20 ساعت گیم پلی خسته کننده و تکراری از 25 ساعت محتوای بازی را اشغال می کند . همین باعث شده تا طراحی مراحل بازی از مشکل شدید کمبود تنوع رنج ببرد .

 

اما نقص دوم طراحی بی روح شهر نیو بوردو و نبود هیچ گونه مغازه یا فعالیت یا مکان آنچانانی است ، نقشه ی بزرگ مافیا سه به کلی خالی از هرگونه امکانات شخصی سازی و .... جذاب به سبک مافیا دو است و حتی در عرضه ی اولیه به اندازه ی مافیا یک هم امکانات و فعالیت های جانبی و کاستومیز وجود نداشت که به مرور با چند آپدیت و اظافی شدن لباس های جدید و .... وضعیت اندکی بهبود پیدا کرد ‌. و این طراحی بی روح شهر ، مشکل دوم گیم پلی مافیا سه است .

 

اما گیم پلی این عنوان علاوه بر این مشکلات ، بهترین و طبیعی ترین و در عین حال جذاب  پر جزئیات ترین گان پلی و سیستم مبارزات تن به تن را در کنار دست فرمان عالی ، تقدیم مخاطب میکند و در کل انیمیشن ها و تمامی دیگر سیستم های گیم پلی و حرکتی از کاورگیری گرفته تا .... همگی روان ترین و جذاب ترین در بین این سری به حساب میروند و بخش مخفی کاری هم با وجود فاصله ی خود با سطح ایدئال به لطف هوش مصنوعی بهتر این بازی نسبت به دو نسخه ی قبل ، بهتر از آب در آمده است . و همین جذابیت سیستم مبارزه و کشتن دشمنان و قابلیت های جالب زیردستان ویتو است که تحمل مراحل تکراری بازی را ممکن میسازد.

 

بازی از لحاظی بیشترین امکانات فردی در گیم پلی را در میان دیگر عناوین تریلوجی دارد ، که از جمله آن ها ، استفاده از سه نفر نیروی کمکی کارآمد و سریع در خلال مبارزات طاقت فرسای بازی از طرف ویتو است ، صندوق حفظ پول ویتو ، رشوه به پلیش و انتخاب و احضار لیست متنوعی از خودرو ها که به مرور آنلاک میشوند از طرف بورک و قطع سیستم های تلفن توسط کاساندرا برای جلوگیری از زنگ زدن دشمنان به نیروی ‌کمکی در کنار کامیون فروشنده ی سریع السیر سلاح ها و مواد منفجره ی متنوع از طرف کاساندرا ، از‌ دیگر مکانیزم ها و قابلیت های فردی  جذاب گیم پلی بازی است .

 

در نهایت گیم پلی مافیا سه با وجود دو مشکل اساسی خود به علت جذابیت مکانیزم های پایه و جزئیات پر تعداد سیستم های متنوع و خوش دست و جذاب آن ، به سطح متوسط رو به بالا ارتقا می یابد و قابل تجربه و لذت بردن میشود .

 

خودرو های جذاب بازی

 

یکی از مراحل متفاوت ابتدایی بازی

 

واگذار کردن منطقه به افراد یکی از سه زیردست اصلی

 

کشتن دشمنان در مافیا سه کار چندان سختی نیست ، حتی در درجه ی هارد ولی در کل چالش گیم پلی بازی از‌ دو نسخه ی دیگر بیشتر است

 

گرافیک

گرافیک فنی بازی با گذشت از دو مورد کراش که در طول تجربه ام برایم پیش آمد ، بی ایراد است و بازی به خوبی و فارغ از باگ ، افت فریم و لگ یا هر عامل بازدارنده ی دیگری روی کنسول اجرا می شود .
گرافیک هنری بازی در زمان عرضه نقد های منفی فراوانی دریافت کرد و هنگر 13 طبق معمول بدون کوچک ترین تغییری در هیچ یک از بخش های بازی گرافیک آن را هم به همان شکل رها کرده و در اصل مافیا 2016 را به عنوان mafia 3 نسخه ی دیفنتیو در تریلوجی قرار داده که جدای از گذشت چهار سال از عرضه ی بازی ، برای عنوانی که همان زمان هم گرافیک نسبتا ضعیفی داشت ، اعمال تغییرات مثبت ،  ضروری می نمود ولی هنگر 13 از این کار دریغ کرده است .

 

طراحی چهره ها در سطح کاملا متوسطی قرار دارد و با وجود روان بودن انیمیشن ها ، متاسفانه از تراکم بافتی شدیدی برخوردار نمی باشند. تنوع محیطی بازی خوب است ولی بازی از لحاظ طراحی هنری محیط ها ، حرف چندانی برای گفتن ندارد ، نورپردازی ها و سایه زنی ها در سطح ضعیفی قرار دارد و بازی جز رنگ بندی غالب سیاه در بیشتر صحنه های آن که نمادی از تم بازی است ، هیچ جذابیت بصری قابل توجهی ندارد .

 

تکسچر ها و بافت ها ، رزولشن و جزئیات محیطی همگی با وجود بزرگی و زیبایی نیو بردو در حد یک بازی متعلق به سال 2012 میلادی است ، چه بسا مکس پین سه در همان سال گرافیک بهتری از این بازی داشت. تنوع محیطی بازی هم با وجود زیبایی ساختمان ها و اتوموبیل ها در محیط های طبیعی توی ذوق میزند ، نیو بردو بزرگ و در شب چشم نواز است ولی کلیت گرافیک مافیا سه نهایتا در حد متوسط قرار میگیرد و چیزی به ارزش آن نمی افزاید .


نیوبردو در شب زیباست

 

جزئیات گرافیکی بازی و دور نما‌ ها چندان چشم نواز نیست

 

جمع بندی : در نهایت مافیا سه بدون کوچک ترین تغییری همراه تریلوجی عرضه شد و نقص ها و کم کاری های متعدد آن بی شک مخاطبان را نا امید خواهد کرد ، سیستم های لذت بخش گیم پلی آن زیر سایه ی طراحی تکراری مراحل قرار میگیرد و در کل بازی‌ داخل تریلوجی ارزش تجربه را دارد ، اگر مافیا سه را قبلا تجربه کرده اید ، باید بدانید این نسخه هیچ تفاوتی ندارد و در غیر این صورت افکت های صوتی و جنبه ی موسیقیایی و برخی جذابیت های گیم پلی و اتمسفر دهه شصتی بازی‌ در کنار المان های جذاب داستانی ، این بازی‌ را  تبدیل به یک بازی‌ صرفا خوب و اعتیاد آور و لایق تجربه میکند و تجربه ی آن در صورت علاقه مند بودن به داستان های انتقامی و فضای دهه شصت آمریکا یا گان پلی های سریع و سوم شخص ، پیشنهاد میشود .

 

نقاط قوت : شخصیت پردازی خوب برخی کاراکتر ها _ روایت استادانه و پخته ی داستان بازی _ موسیقی و صداگذاری عالی _ گرافیک فنی خوب _ زیبایی و بزرگی شهر نیو بردو _ گان ملی و سیستم رانندگی عالی _ امکانات گیم پلی فوق العاده کاراکتر بازی

 

نقاط ضعف : طراحی مراحل افتضاح ، حوصله سر بر و تکراری بازی _ طراحی بی روح و خالی شهر نیو بردو _ شخصیت پردازی ضعیف تعدادی از کاراکتر ها _ کلیت کلیشه ای و قابل پیش بینی داستان _ گرافیک هنری متوسط به پایین و عدم  هیچ تغییری

 

 

Score : 7 / 10

 

 

جمع بندی نهایی و کلی سه گانه ی مافیا

در نهایت بعد از پیمودن راهی طولانی به انتهای مقاله رسیدیم ، مافیا تریلوجی با توجه به محتوا و قیمت فعلی خود در بازار و به عنوان یک سه گانه 60 دلاری ، صد در صد برای کسانی که عاشق فضای گانگستری هستند ، بهترین انتخاب ممکن است.

 

گرچه عناوین دوم و سوم به هیچ وجه خارج از سه گانه و به قیمت  30 دلار ، ارزش خرید ندارند ولی اگر نسخه ی یک دیفنتیو را که بهترین نسخه ی سری است مثل نسخه ی تکی آن  40 دلار در نظر بگیریم ، شما با پرداخت بیست دلار صاحب دو بازی نسبتا با کیفیت خواهید شد که بی شک معامله ی خوبی است.

 

هنگر سیزده زحمت چندانی نکشیده ولی با کنار هم قرار دادن سه تا از بهترین بازی های مافیایی که در مواردی مثل صداگذاری و موسیقی فوق العاده در هر سه نسخه مشترک و در موادی مثل گیم پلی و گرافیک و داستان در هر نسخه تفاوت هایی با هم دارند و مهم تر از همه ریمیک با کیفیت نسخه ی اول ، یک تریلوجی همگون و در کل جذاب را  با قیمتی عادلانه ( به خاطر محتوای 45 ساعته ی تریلوجی و قیمت عادلانه ی 60 دلاری آن یک ارفاق کوچک در نمره ی نهایی‌ در نظر خواهیم گرفت )  تحویل مخاطب داده است.

 

داستان عالی نسخه ی اول و داستان کم و بیش جذاب دو نسخه ی بعدی‌ از مواردی است که این سه گانه در آن اشتراک دارند ولی تم هر یک زمین تا آسمان متفاوت است. در نهایت سه گانه ی مافیا با توجه به قیمت آن برای تمام دوستداران فضا های گانگستری و آن هایی که میخواهند با هزینه ی یک بازی جدید ، سه عنوان با کیفیت و بالغ بر 45 ساعت سرگرمی خوب را تحویل بگیرند ، پیشنهاد میشود.

 

گرچه این سه گانه جای کار بسیار بیشتری داشت و میتوانست با رفع اشکالات متعدد تبدیل به یکی از بهترین سه گانه های تاریخ گیم شود ولی در همین حال هم در سطح کیفی خوبی قرار میگیرد .این سه گانه نقاط قوت منحصر به فرد و زیبایی های خود را دارد ولی نقاط ضعف آن هم کم نیست و در نهایت سه گانه ی مافیا یک سه گانه ی خاص گانگستری و با کیفیت خوب است.

 

نمره نهایی مجوعه سه گانه

Final Score : 7.5 / 10