بازی The Last Guardian - نسخه PS4

بازی The Last Guardian یک بازی اکشن ماجرایی است که توسط genDESIGN و استودیو SIE Japan ساخته و توسط کمپانی سونی برای کنسول پلی استیشن 4 عرضه می‌شود. بازی توسط فومیتو یودا طراحی و کارگردانی شده و از نظر طراحی هنری، مضمون و عناصر گیم پلی، مشابه دو بازی قبلی وی، Ico (محصول 2001) و Shadow of the Colossus (محصول 2005) است. در بازی The Last Guardian، گیمر کنترل پسر جوانی را دارد که با نیمه پرنده، نیمه پستاندار به نام trico دوست می‌شود و این دو باید با کمک یکدیگر، از دست نگهبانانی که به دنبال آن‌ها هستند، فرار کنند. گیمر باید مانند یک حیوان واقعی با trico رفتار کند، برای مثال، از غذا برای برای کشاندن او به مکان‌های دیگر فرار کند و او را از دست مهاجمان نجات دهد.

بازی The Last Guardian، از سال 2007 توسط استودیو Team Ico در پروسه ساخت بوده و در نمایشگاه E3 2009، برای اولین بار، نمایش داده شد و ابتدا قرار بود که در سال 2011 برای کنسول پلی استیشن 3 عرضه شود. از آن زمان، بازی با تأخیرهای گوناگونی مواجه شد و یودا و دیگر اعضای Team Ico، سونی را ترک کردند و مشکلات سخت‌افزاری باعث شد تا کنسول هدف بازی، در سال 2012 به پلی استیشن 4 تغییر پیدا کند. یودا و استودیو او، genDESIGN که متشکل از اعضای سابق استودیو Team Ico است، همچنان به عنوان مشاوران، با SIE Japan همکاری کردند و یودا به کار خود به عنوان کارگردان بازی ادامه داد و استودیو SIE Japan نیز جنبه فنی و برنامه نویسی بازی را در دست گرفت. بازی The Last Guardian بار دیگر در نمایشگاه E3 2015 معرفی شد و روز 6 دسامبر 2016 به بازار خواهد آمد.

بازی The Last Guardian از زاویه دوربین سوم شخص بهره می‌برد و المان‌های بازی‌های اکشن ماجرایی را با بازی‌های معمایی ترکیب می‌کند. گیمر کنترل پسر بی دفاعی را در دست دارد که می‌تواند دویده، بپرد و تعاملاتی مانند بازی‌های Ico و Shadow of the Colossus داشته باشد.. گیمر ممکن است لازم باشد که از محیط برای حرکت مخفیانه یا شکست دادن نگهبانان سایه مانند استفاده کند، هر چند که پسر هیچ سلاحی ندارد. نگهبانان اگر چه بسیار کند هستند، اما می‌توانند پسر را بگیرند و اگر گیمر نتواند کاراکتر را به موقع آزاد کند، بازی تمام می‌شود.

حرکات گیمر با تعامل با trico که پسر می‌تواند از او بالا رفته و سواری بگیرد، کامل می‌شوند. همانطور که یودا اظهار کرده، trico دارای غرایز حیوانی است و گیمر باید او را راهنمایی کرده و از رفتار طبیعی او بهره بگیرد تا معماها را حل کند. برای مثال، گیمر ممکن است بشکه‌ای را پرتاب کرده که توجه trico را جلب می‌کند و او را به نقطه به خصوصی می‌برد. یا گیمر می‌تواند با پریدن، trico را ترغیب کند که از فاصله‌ای دور بپرد. همچنین، گیمر ممکن است لازم باشد تا trico را در نقطه‌ای ثابت نگه دارد تا بتواند معمایی را حل کند، در حالی که این موجود تمایل دارد تا به سمت پسر بدود یا با او بازی کند. همچنین، trico می‌تواند جریان برق از دم خود شلیک کند که در ترکیب با سپری که پسر در بازی به دست می‌آورد، می‌تواند مسیر آن را تغییر داده و پازل‌ها را حل کرده یا دشمنان را شکست دهد. بر خلاف کاراکترهای جانبی دیگر بازی‌ها که به فرمان گیمر واکنش نشان می‌دهند، کنترل trico سخت است و ممکن است برای انجام یک کار، چندین بار تلاش لازم باشد. گیمر با توجه به حرکات trico و همچنین، رنگ چشمان او، از احساسات این موجود مطلع می‌شود؛ رنگ زرد نشانه احساس خطر و رنگ بنفش، نشانه عصبانیت و آزردگی است.

گیمر همچنین می‌تواند با غذا دادن به trico یا درآوردن نیزه‌ها و تیرهایی که در بدن او فرو رفته‌اند، از او نگه‌داری کند. در طول بازی، کنترل این موجود ساده‌تر شده و یودا، این پروسه را به اهلی کردن یک حیوان تشبیه کرده است. در ابتدای بازی ممکن است که trico به سراغ موضوعی برود که توجهش را جلب کرده و پسر را کاملا نادیده بگیرد یا از غذا خوردن به خاطر بوی بد صرف نظر کند یا هر زمان که بخواهد، به خواب برود. با انجام کارهای بخصوصی، گیمر می‌تواند trico را بهتر کنترل کرده و یودا معتقد است که هر گیمر، بر اساس رفتاری که با این موجود دارد، یک trico منحصربفرد خواهد داشت. هر چند که گیمر ممکن است بخواهد از عادات طبیعی این موجود به سود خود استفاده کند، اما گاهی آزاد گذاشتن trico، منجر به کشف مکان‌های جدید می‌شود.

ساخت بازی The Last Guardian، تا حدودی بر اساس تعامل میان کاراکتر بازی Shadow of the Colossus، واندر، و اسب او، آگرو بوده است. در هنگام طراحی، هدف سازندگان، ایجاد رابطه‌ای احساسی میان واندر و دختری که قرار است نجات دهد و غول‌هایی بوده است که باید با آن‌ها مبارزه کند، اما پس از عرضه، یودا از اینکه بسیاری از گیمرها از رابطه میان واندر و آگرو تعریف کرده‌اند، شگفت زده شد. بازی The Last Guardian، به گفته روزنامه‌نگاران، ترکیبی است از Ico و Shadow of the Colossus و یودا نیز اقرار کرده که در این بازی، قسمت‌هایی از دو بازی دیگر دیده می‌شود. رابطه میان پسر، trico و نگهبانان انسان درون بازی، به گفته یودا، مانند یک بازی سنگ کاغذ قیچی است که در طول بازی دائما تغییر می‌کند؛ در مواقعی، پسر به trico نیاز دارد تا او را از نگهبانان نجات دهد و در مواقعی دیگر، عکس قضیه صادق است.

هر چند که چنین رابطه‌ای میان کاراکترها در بازی‌های Ico و The Last Guardian نیز دیده می‌شود، اما یودا ادعا می‌کند که این رابطه، در بازی The Last Guardian، پویاتر است. در بازی The Last Guardian، این اولین بار است یودا از یک ناراتور برای تعریف داستان بازی استفاده می‌کند، البته یودا اشاره می‌کند که بیشتر ارتباطات درون بازی، میان پسر و یودا، غیر کلامی هستند و در نبود تکلم، از ناراتور برای درگیر کردن گیمر با افکار درونی پسر استفاده شده است. همچنین از ناراتور برای دادن سرنخ‌های گیم پلی و دیگر توضیحات به گیمر استفاده شده است.