بازی INSIDE / LIMBO Double Pack - نسحه PS4

پسرک بی هوش روی زمین افتاده است. کم کم چشمانش را با درد زیاد باز می کند. بلند می شود و خود را در جنگلی بزرگ می بیند. جنگلی که پسری به این کوچکی هراس بسیاری از آن دارد. اما پسرک ترس را کنار می گذارد. چرا که او باید خواهرش را پیدا کند…

همیشه نوشتن نقد برای دو دسته از بازی، بسیار مشکل است. دسته اول، بازی‌هایی هستند که بسیار بد هستند و دسته دوم، بازی‌های ساختار شکن و فوق‌العاده. دلیل این مسئله هم این است که تمام کردن بازی‌های بد، فوق‌العاده زجرآور است و اینکه شما بتوانید واقعا و بدون غرض‌ورزی آن را نقد کنید، کار بسیار دشواری خواهد بود. از طرف دیگر، بازی‌های فوق‌العاده، آنچنان تاثیری برروی شما می‌گذارند که برای شما تبدیل به یک تجربه شگفت‌انگیز می‌شوند و خب در این حالت هم نقد کردن بدون تعصب، تبدیل به کار دشواری می‌شود. بازی Inside، در دسته دوم قرار می‌گیرد. اما مشکل دیگری که این بازی دارد که کار آن را برای نقد کردن بسیار سخت‌تر می‌کند این است که شما به سختی می‌توانید به روال معمول بازی‌های دیگر، بازی را به بخش‌های مختلفی از قبیل داستان، موسیقی، گیم‌پلی و گرافیک تقسیم کنید و به بررسی مجزای هرکدام بپردازید زیرا این نوع بازی‌ها و به خصوص اینساید، تجربه‌ای است که به صورت یک واحد کامل و مجموعه‌‌ای از تمام این بخش‌ها در اختیار گیمر قرار می‌گیرد.

از لحاظ گرافیکی نیز، همانطور که در ابتدای متن هم اشاره کردم، بازی اینساید، المان‌های بسیار زیادی را از برادر بزرگ‌تر خود قرض گرفته است و محال ممکن است با دیدن فضای بازی، ناخودآگاه به یاد لیمبو نیفتید. با اینکه بازی دارای رنگ‌هایی است، اما اکثر صحنه‌های بازی،‌ سیاه و سفید هستند. به نظر من، این تصمیم پلی‌دد برای استفاده کم از رنگ،‌ بسیار بسیار هوشمندانه بوده زیرا توانسته از ترکیب این عامل با موسیقی‌های بسیار خاص و کم، یک فضای بسیار تیره بسازد و مطمئن باشید که در بازی، بارها خواهید ترسید که اگر این انتخاب‌های هوشمندانه پلی‌دد نبود، هرگز این اتفاق رخ نمی‌داد. از لحاظ انیمیشن و گرافیک فنی نیز، بازی هیچ مشکل خاصی ندارد که خب از یک بازی پلتفرمر دو نیم بعدی، انتظار مشکل هم نمی‌رفت و باور کنید که کمترین موردی که در هنگام تجربه بازی به آن فکر می‌کنید، گرافیک فنی آن است!

اگر بازی اینساید را به سه بخش تقسیم کنید، یک سوم پایانی بازی واقعا یکی از عجیب‌ترین بخش‌های یک بازی ویدیویی است که من تا به حال در زندگی‌ام تجربه کرده‌ام؛ این بخش از بازی به یکی از غیر منتظره‌ترین، عجیب‌ترین، ناراحت‌ کننده‌ترین و پریشان‌ترین پایان‌بندی‌های تاریخ بازی‌های ویدیویی ختم می‌شود. شاید تا مدت‌های زیادی، ذهن شما درگیر این پایان‌بندی شود و بخواهید برای یافتن یک پاسخ درست، بازی را دوباره، سه‌باره و حتی چند باره به اتمام برسانید. هر چه که هست، این قسمت از بازی تجربه‌ای مثال نازدنی و منحصر به فرد است و زمانی که بازی تمام شد و لیست عوامل ساخت بازی برروی صفحه نقش بست،‌ من بدون اغراق و به معنای واقعی کلمه، با دهانی باز مدت زمان زیادی که نمی‌دانم چقدر بود، خیره به تلویزیون مانده بودم!

استودیو پلی‌دد، با بازی اینساید نشان داد که موفقیت لیمبو، اصلا و ابدا اتفاقی نبوده و آنها می‌دانند که چگونه بازی‌ای بسازند که علاوه بر رقم زدن یک تجربه بسیار ناب و خوب، ذهن گیمر را تا مدت‌ها درگیر خود کند. بازی Inside، بدون اغراق یکی از نادرترین و منحصر به فردترین تجربیات من در حدود ۲۳ سال «گیمر بودن» بود. هر چه که هست، این بازی را باید تجربه کنید. نه یک‌بار، بلکه چندین بار تا حداقل بتوانید به یک پاسخ جامع و کامل برای خود برسید زیرا هرگز یک پاسخ قطعی برای داستان بازی پیدا نمی‌کنید.